8 januari 2025

Etappe 4: Al Henakiyah > AlUla

[update 17:00] Toch een flink lange etappe vandaag alles bij elkaar, Maik en Marcel zijn bijna 6,5 uur onderweg geweest maar de finish is bereikt! En dus ook gelijk in het marathonbivak, waar ze ongetwijfeld een lijstje hebben gekregen met onderhoudsklusjes (plus wat er gedurende de dag misschien nog bijgekomen is). Vandaag een 50e tijd behaald, dus niet veel plaatsen gewonnen maar ook niet echt wat verloren. En zoals elke dag, later meer!

FINISH

Pos. Nr. Bestuurder Gereden tijd Verschil met kop
50 244 M. WILLEMS (NLD) 06:19:12 + 01:52:32

[update 13:25] Maik en Marcel zijn alweer een uur of 3 onderweg, het lijkt erop dat het tempo ook vandaag wat behoudend is. Ook hebben ze wat tegenslag gehad net voor WP4, waar ook anderen last van hebben of hebben gehad. Of het nu navigatie is of een niet makkelijk te bereiken punt is niet zo duidelijk, maar het heeft de mannen naar schatting wel een kwartier gekost. De gemiddelde snelheid aan de kop ligt overigens aardig hoog, rond de 100 km/h. Dat halen Maik en Marcel vandaag niet, maar dat hoeft ook helemaal niet.

WP4 - km 151

Pos. Nr. Bestuurder Gereden tijd Verschil met kop
52 244 M. WILLEMS (NLD) 02:25:34 + 00:50:01

De organisatie heeft er wat moois van gemaakt in de eerste dagen dit jaar, na de 48h etappe en de stenen van gisteren rollen we gelijk een marathonetappe in. Dat wordt mooi geïllustreerd op het kaartje hieronder, Maik en Marcel gaan linksaf de proef op en de GINAF met Werner, Hinze en Jan gaat rechtsaf naar Ha'il om daar het bivak op te bouwen. Alleen Maik en Marcel slapen weer in de woestijn, en moeten al het werk aan de auto zelf doen, en ze zien elkaar pas weer na etappe 5. Dan is trouwens ook de rustdag dus dan is er wel tijd voor groot onderhoud, maar alles wat er in etappe 4 misgaat moet door Maik en Marcel zelf worden opgelost.

Vandaag beginnen we weer in vulkanisch terrein (= scherpe stenen). Richting AlUla wordt het technischer als we door de diepe kloven moeten waar de regio bekend om staat. De finish is direct bij het bivak. Assistentievoertuigen zijn hier niet toegestaan, en de motorrijders krijgen zelfs maar 1,5 uur de tijd om te sleutelen. Voor de auto's en trucks is er geen tijdslimiet dus die mogen de hele nacht doorwerken als dat nodig is. Maarja, op dag 5 staat er ook weer 500 km op de planning waarvan bijna 430 tegen de klok.

Verbinding Special stage
173 km 415 km

Start Special Stage

Pos Nr Rijders Lokale tijd NL tijd
49 244 M. Willems / M. Snijders 11:53:30 09:53:30

Maik en Marcel volg je zelf live via deze LIVE pagina!

7 januari 2025

Maik Willems geniet van IJslands tafereel in de woestijn en brengt zijn Toyota veilig over de finish in 3e etappe Dakar

AL HENAKIYAH - Ze mocht dan wel ingekort zijn vanwege hevige regenval, de derde etappe van de Dakar Rally was alleszins de moeite waard, wist Maik Willems. De autocoureur van het Bastion Hotels Dakar Team deed een dag voor de gevreesde marathonetappe hernieuwd vertrouwen op in de Toyota Hilux nadat hij een dag eerder vier uur stil had gestaan door aan kapotte aandrijving.

“We hebben heel veel stenen gezien”, zei Willems dinsdagavond in het bivak van Al Henakiyah. “Het was een mooi landschap in de zin dat het vulkanisch was. Maar het nadeel van vulkanen is dat ze heel scherpe stenen hebben.”

En daarop is het dus maar wat makkelijk lekrijden. En aangezien de Utrechter na zestig à zeventig kilometer al een lekke band had gereden, was het oppassen geblazen. “Dan moet je nog 250 kilometer vooruit met al die stenen. Dus ik dacht: laten we maar heel voorzichtig rijden. Want als je dan nog een lekke band rijdt, dan houdt het al gauw op.” Hij was dan ook niet te spreken over zijn klassering: 47ste in de daguitslag in de T1+ categorie.

Voortvarend
Het begin van de etappe, die startte in Bisha, verliep voor Willems en zijn navigator Marcel Snijders nog heel voortvarend. “We hebben goed door kunnen rijden. Wel startten we achteraan omdat we gisteren vier uur hebben stilgestaan. Het was geweldig stoffig omdat het bijna windstil was en de eerste vijftig, zestig kilometer waren bijna allemaal zandpaden. Daarna kregen we pas die stenen.”

Toen hij later had lekgereden en de reserveband op de Toyota had gemonteerd, kon Willems zonder problemen de special afmaken. Wel had hij dus voorzichtig aan gedaan. “Daardoor hebben we een heel matige tijd gereden. Het was gewoon een mindere dag.”

Pikzwarte rotswanden
Toch kon Willems er zeker ook het mooie van inzien. Letterlijk. “Het was een schitterende etappe. Ik heb echt pikzwarte rotswanden gezien van vijftig tot honderd meter hoog. Het deed een beetje IJslands aan. Schitterend om te zien. Niet dat we daarom gekomen zijn, maar het was mooi. Echt indrukwekkend.

Maar het mooiste van alles was toch wel de constatering dat de auto het weer perfect deed na het ‘gedonder van gisteren’. “Hij heeft vandaag zeker zijn best gedaan. Als de auto lekker aan de gang is, geeft dat zelfvertrouwen. Vandaag moest het vertrouwen weer groeien en dat is gelukt. Alles zit nu prima in elkaar. We hebben vandaag ook geen grote schade aan de auto opgelopen. Morgen rijden we de marathonetappe en we gaan zien hoe dat loopt. Dan maar eens kijken dat we niet te veel tijd verliezen.”